Szkoła Podstawowa w Kielnarowej

Międzyszkolny Konkurs Historyczny z okazji 650-lecia lokacji Tyczyna i 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę

29 października 2018 r. w budynku byłego gimnazjum do rywalizacji stanęły reprezentacje z Borku Starego, Kielnarowej, Hermanowej, Matysówki i Tyczyna. Zawodnicy przeszli przez eliminacje w swoich szkołach, następnie jako uczestnicy indywidualnego finału napisali test. Kolejny etap to rywalizacja drużynowa, trzyosobowe zespoły rozwiązywały zadania. Naszą szkołę reprezentowali: Karolina Kalita, Sonia Kozdrańska i Laura Majda.

        Uczestnicy konkursu oprócz wiedzy z historii Polski musieli się także wykazać znajomością przeszłości Tyczyna – był to drugi wiodący temat rywalizacji. Uczniowie zaprezentowali wysoki poziom wiedzy: na postawie opisów i fotografii rozpoznawali ojców niepodległości, opisywali proces kształtowania się granic II RP, łączyli herby właścicieli ,,państwa tyczyńskiego” z rodami.

   Wyniki rywalizacji drużynowej zostały rozstrzygnięte dopiero w piątej – ostatniej rundzie pytań, w której nasza drużyna zajęła III miejsce.

    Natomiast w rywalizacji indywidualnej nasza uczennica Karolina Kalita była bezkonkurencyjna.

Naród, który traci pamięć, traci sumienie.

Budzisz się rano, wyglądasz przez okno i podziwiasz widoki. Następnie wybierasz się do pracy. Po kilku godzinach spędzonych na wypełnianiu obowiązków zawodowych wracasz do domu
i wybierasz się z rodziną do pobliskiego parku. Czy choć raz robiąc te rutynowe czynności pomyślałeś o tym, że te cudowne widoki, które podziwiasz każdego dnia to twoja ojczyzna? Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tym, jak długo walczono o to, żebyś ty mógł teraz spełniać się zawodowo i spacerować beztrosko po parku?

Zainspirowana słowami marszałka Józefa Piłsudskiego „Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości” postanowiłam napisać ten felieton. Pan marszałek w swojej wypowiedzi ma wiele racji. Spójrzmy jednak na nasze społeczeństwo. Czy nie widzimy w nim lustrzanego odbicia narodu, o którym mówił Józef Piłsudski? 100 lat temu odzyskaliśmy niepodległość-11 listopada większość z nas hucznie obchodziła ten szczególny dzień. 13 listopada każdy z nas wrócił do swojej rzeczywistości i jak większość niestety zapomniał już wtedy o Polsce. Nasze zachowania 11, a 13 listopada mocno się różnią- to tak, jakbyśmy na jeden dzień przenieśli się do innej, piękniejszej rzeczywistości.
W rocznicę odzyskania niepodległości wspominaliśmy wielkich Polaków z dumą mówiąc „To jest mój brat, Polak!” , 13 listopada już narzekaliśmy na „sąsiada złodzieja”- jak mówi popularny internetowy obrazek. Jesteśmy podzieleni, patrzymy „wilkiem” na drugiego człowieka jak w wierszu Różewicza. „Zjadamy” siebie nawzajem, zapominamy o szacunku do bliźniego – rodaka, bo inaczej myśli, żyje. Zapominamy, że wspólnie tworzymy otaczającą nas rzeczywistość, zapominamy, że karmiąc podziały niszczymy siebie i to co nasi przodkowie wypracowali. Zapominamy o tym co musieli przeżyć nasi rodacy, żeby osiągnąć wolność. Takim zachowaniem zataczamy błędne koło,
a skutkiem tego jest utrata sumienia narodowego.

Nie sądzę, że mój felieton zmieni mentalność całego narodu, ale z wielką radością przyjęłabym fakt, że chociaż jedna osoba po przeczytaniu go uświadomi sobie, że z pamięcią
i sumieniem narodowym jest tak jak z tabliczką mnożenia. Już od najmłodszych lat powtarzamy ją
w szkole- ale kiedy wyjdziemy już ze szkoły i przestaniemy ją powtarzać, ona najzwyczajniej
w świecie zniknie z naszej głowy. Z pamięcią narodową jest tak samo. Zapominamy o wielkich Polakach, o cierpieniach ludności polskiej podczas wojen i zaborów, o wybitnych dokonaniach naszych rodaków i w taki właśnie sposób nasze sumienie narodowe przestaje istnieć. Niestety, zjawisko to staje się bardzo powszechne.

Gdyby nasi przodkowie zapomnieli o swojej historii i poddali się zabiegom germanizacji
i rusyfikacji najpewniej Polska nie byłaby teraz na mapach świata- kraj zniknął, ale naród pozostał.

Stefan Żeromski w swojej książce pt. „Syzyfowe prace” doskonale zilustrował skutki utraty pamięci o swoim kraju. Marcin Borowicz – główny bohater książki to chłopiec, który
w latach 70 XIX wieku zaczyna naukę w szkole powszechnej i poddawany jest systemowi rusyfikacji. Szykany, koza, wydalenie ze szkoły, rewizje i szpiegowanie powodują obojętność i brak zainteresowania nauką języka polskiego i historii ojczystej u młodego chłopca-stracił on sumienie narodowe. Jednak po wysłuchaniu recytacji „Reduty Ordona” w Marcinie odrodził się patriotyzm
i chciał on poznać historię swojego kraju.

Warto się więc zastanowić, czy uciekają od pamięci o naszym narodzie jak diabeł od święconej wody nasz kraj ma jakąś przyszłość?

Na koniec warto przytoczyć cytat Georga Santayana „Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie”. Czy naprawdę chcielibyśmy znaleźć się na miejscu naszych przodków, walczących o swoją ojczyznę. Czy jesteśmy sumienni w pielęgnowaniu tej pamięci. Zastanówmy się nad tym podczas jesiennego spaceru.

Klaudia Urbańska kl. VIII

9 listopada w Szkole Podstawowej w Kielnarowej odbyła się przepiękna akademia z okazji Nasze spotkanie rozpoczęliśmy od wspólnego zaśpiewania hymnu państwowego. Następnie uczniowie z klasy VIII przekazali nam w interesujący sposób to co, na przestrzeni lat, musiała przejść nasza ojczyzna, aby być wolną i niezależną. Były wiersze, opowiadania oraz pieśni. Ósmoklasiści wykazali się pomysłowością i przedstawili tę historię nie tylko na poważnie, ale i z humorem, gdyż opowiedzieli nam te dawne dzieje rapując, co dla większości zgromadzonych z pewnością było bardziej interesujące. Nie zabrakło też momentów wzruszenia, kiedy Natasza Załoga  z klasy V zaśpiewała pięknym, dźwięcznym głosem pieśń patriotyczną, niejednejosobie łezka zakręciła się w oku.
Akademia ta, była także okazją do ogłoszenia wyników szkolnych konkursów
patriotycznych.
Pierwszy konkurs plastyczny nosił tytuł –„Sławni Polacy w walce o niepodległość”. Był podzielony na dwie grupy wiekowe. Klasy VII i VIII wykonywała własną wizję walki wybranej postaci historycznej o wolność Polski. W tej kategorii nagrody otrzymały: Wiktoria Pindyk i Sonia Kozdrańska z kl. VII, natomiast wyróżnione zostały- Patrycja Zawiło i Natalia Klaczak z kl. VI.Młodsze  klasy miały za zadanie wykonać ilustrację do „Mazurka Dąbrowskiego”. Nagrodzone zostały-  Julia Płodzień, Oliwia Pyrz, Amelia Meksuła, Julia Starzak z kl. V.
Wyróżnione – Karolina Sochacka, Izabela Stanio z kl. IV, Julita Baran z kl. V.
Drugi konkurs był literacki. Zadaniem uczniów z wszystkich klas było napisanie kartki z życzeniami dla Polski z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości. Ten konkurs także był podzielony na grupy wiekowe. Zwycięzcami zostali: Zuzanna Kościółek z klasy VII , Aleksandara Tereszkiewicz z kl. VI, Gracjan Bil z kl. III. Wyróżnieni zostali: Laura Majda, Anita Tendelska, Milenka Czajkowska oraz Patrycja Leniart.
Na zakończenie każdy uczestnik otrzymał słodki upominek w okolicznościowym papierku zrobionym specjalnie z okazji tejże podniosłej rocznicy.

Później uczniowie klas VII i VIII wraz z nauczycielami wybrali się na marsz patriotyczny na cmentarz do Tyczyna.  Znajdują się tam groby poległych żołnierzy z Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich, którzy zginęli w bitwie z Niemcami w 1944 roku. Uczniowie oddali im hołd. Nasza koleżanka Karolina Kalita z klasy VII przegotowała o nich referat, który
wygłosiła na cmentarzu.
Cudownie było widzieć grupę młodych osób, która z zapałem i wielką chęcią uczestniczyła w tym marszu, trzymając w dłoniach flagi powiewające na wietrze i śpiewającą pieśni patriotyczne.

Laura Majda kl. VII

        We wrześniu br. uczniowie z klas VII i VIII wraz z kilkoma nauczycielami wybrali się do kina na film pt.: ,,Dywizjon 303. Historia prawdziwa.”

         Reżyserem tego polsko-brytyjskiego dramatu wojennego jest Denis  Delić. Główne role zagrali polscy aktorzy:  Maciej  Zakościelny, Antoni Królikowski i  Piotr Adamczyk. Film ten powstał w oparciu o wątki z powieści Arkadego Fiedlera pt. „Dywizjon 303″.  
Ta ambitna produkcja  została oparta na faktach  i opisuje bitwę powietrzną o Anglię, która miała miejsce w 1940r. Przedstawia historię polskich lotników, którzy na początku są zupełnie niedoceniani i wyśmiewani przez angielskich żołnierzy. Później, zaś tworzą prestiżową jednostkę wojskową – Dywizjon 303, która jest jednym z najskuteczniejszych oddziałów w przestworzach, w trakcie tej wojny.  

         Historia pokazuje, że Polacy nie wahali się ryzykować własnym życiem, wykonywali akrobacje powietrzne, przez które mogli zginąć. Polskim pilotom udało się zestrzelić, ok. 120 niemieckich samolotów. Dzięki temu pokazali, że nie mają sobie równych, tym samym zasłużyli na szacunek angielskich lotników i stali się legendą.

       Film ten pokazuje nie tylko bitwę w przestworzach, opowiada również o ich życiu codziennym, o miłości, stracie kogoś bliskiego  i o wielkiej tęsknocie za ojczyzną i bliskimi, którzy tam pozostali. Widzimy także,  że mimo ogromnych przeciwności ludzie ci umieli także znaleźć w sobie radość i cieszyli się po każdym zwycięstwie. 

      Świetna gra aktorska w połączeniu z niesamowitymi ujęciami powietrznych bitew robi wrażenie. Produkcja jest ciekawa i wciągająca. Zbudowany w filmie świat jest pełnokrwisty i daje widzom poczucie umiejscowienia scen w warunkach większej historii.

      Film wywołuje duże emocje i pozwala wczuć się w sytuację II wojny Światowej. Każdy kto chce pogłębić swoją wiedzę na ten temat polskiej historii powinien obejrzeć tą ekranizację.

Laura Majda kl. VII

Międzyszkolny Konkurs Historyczny z okazji 650-lecia lokacji Tyczyna 
oraz 100- tnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę

         29 października 2018 r. w budynku  Gimnazjum w Tyczynie 
odbył się Międzyszkolny Konkurs Historyczny z okazji 650-lecia lokacji 
Tyczyna oraz 100- tnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę.
  Konkurs pod patronatem Burmistrza Tyczyna został zorganizowany przez 
nauczycieli a jednocześnie autorów książki pt. „Tyczyn śladami 
historii”- Wiesława Dziurę, Piotra Ledwonia i Bogumiła Dziepaka.
W konkursie uczestniczyli reprezentanci szkół podstawowych z  
Kielnarowej, Hermanowej, Borku Starego, Matysówki i Tyczyna.
Konkurs ten dzielił się na dwa etapy: indywidualny i grupowy. Naszą 
szkołę reprezentowały uczennice klasy VII Karolina Kalita, Sonia 
Kozdrańska i Laura Majda.
Uczestnicy konkursu musieli wykazać się wiedzą z historii Polski oraz 
znajomością przeszłości Tyczyna.
W eliminacjach indywidualnych I miejsce zajęła Karolina Kalita, zaś 
drużynowo nasze reprezentantki zajęły III miejsce.

Laura Majda kl. VIII

Uczniowie ósmej klasy przerażeni egzaminem, który zbliża się wielkimi krokami. Młodzież boi się wyników i swojej dalszej przyszłości. Czy uczniowie powinni się bać nowej reformy?

Ostatnia klasa podstawówki, czyli według nowej reformy ósma klasa, przystępuje do egzaminu z trzech przedmiotów obowiązkowych, tj. z: języka polskiego, matematyki oraz wybranego języka obcego nowożytnego. Odbędzie się on w terminie 15-17 kwietnia 2019 roku. Jego wynik będzie decydował o przyjęciu uczniów do szkoły średniej. Budzi on jednak wiele obaw i plotek zarówno ze strony rodziców jak i nauczycieli. Ósmoklasiści bowiem, mają spotkać się z 3 klasą gimnazjum. Młodzież straszona jest mniejszą ilością miejsc w szkole, która ma być spowodowana zejściem się dwóch roczników. Z ust nauczycieli słyszy się również o tym, że z powodu większej ilości osób ubiegających się o miejsca np. w liceach, egzamin (zarówno gimnazjalny, jak i ósmej klasy) będzie trudniejszy i trzeba będzie z niego rzekomo otrzymać dość wysoki wynik, żeby móc dostać się do wymarzonej szkoły. Uczniowie są bardzo przejęci i przerażeni testem. Nie wiedzą nawet czego mają się spodziewać. Młodzież próbuje jak najbardziej skupić się na egzaminie, poprzez naukę w domu, ale również dodatkowe zajęcia w szkole lub korepetycje poza szkołą. Nowa reforma, utrudnia jednak ósmoklasistom sprawę, gdyż ogromny nawał materiału z pozostałych przedmiotów powoduje brak czasu na właściwe przygotowania.

W naszej szkole organizowane są dodatkowe zajęcia dla ósmoklasistów, oraz próbne egzaminy, mamy nadzieję, że dzięki tym działaniom i ogromnej pracy własnej uczniów egzamin okaże się nie taki straszny, a nasi uczniowie dostaną się do wymarzonych szkół. Należy pamiętać jeszcze o jednej istotnej kwestii, że bez względu w jakiej szkole i klasie będziemy się uczyć, to od nas samych i naszej determinacji będzie zależało czy zrealizujemy nasze plany związane z dalszym kształceniem.

Kinga Rochecka kl. VIII